سال‌ها بود که فکر می‌کردم سرعت اینترنت کُنده، ریتم سریال‌های ایرانی خواب‌آوره، سریال‌های تُرکی خیلی طولانی هستن، پنیر پیتزا زیادی کِش میاد، مجوز گرفتن از شهرداری خیلی زمان‌بره، نوبت پزشکان متخصص خیلی خیلی عجیب و دیره، یا فارغ‌التحصیلی پسرخاله و سربازی پسرعمه‌ام خیلی ماجرا داشته و از این حرفا، اما از وقتی با روند صدور حکم برای فسخ بیرانوند از پرسپولیس آشنا شدم، فهمیدم کندترین پدیده در جهان هستی هیچ‌کدوم از قبلی‌ها نیستن. یعنی حتی اگه مسافران سفر بدون بازگشت از مریخ هم برگردن زمین بازم بعید می‌دونم حکم بیرانوند صادر بشه. شما تصور کن نزدیک 9 ماه قبل این ماجرا شروع شده؛ چند بار در اعتراض به این‌که چرا کمیته انضباطی مشخص نمی‌کنه بالاخره فسخ بیرانوند با قرمزها و رفتنش به تراکتور قانونی بوده یا نه عده‌ای مصاحبه و اعتراض داشتن، بعد محروم یا جریمه شدن، اما حکم اصل ماجرا هنوز نیومده. بازم خوبه بقیه کشور به این روش اداره نمیشه وگرنه الان نوبت وام ازدواج رستم و تهمینه بود.