باران میبارد و شهر، رنگی دیگر به خود میگیرد. این ویژگی تمام روزهای بهاری است که انسان را به سمت پیادهرفتن به مقصد میکشاند. خیابانها آیینه میشوند و آسمان، سخاوتمندانه، دانههای بلورین خود را بر سر شهر میپاشد. اما در این میان، گویی برخی از رانندگان، زیبایی این رقص باران را از یاد میبرند و با بیاحتیاطی، خاطرهای تلخ در ذهن عابران پیاده حک میکنند.
رنگباختن روزتان کنار پیادهرولحظهای را تصور کنید که در پیادهرو در حال رفتن به سر کار یا یک قرار مهم هستید. پیادهرویی که در یک روز بهاری و بارانی، آب زیادی در کنار آن جمع شده است. ناگهان یک خودرو را میبینید که با سرعت به شما و محل آبگرفتگی نزدیک میشود. خشکتان میزند. هیچ کاری از دستتان برنمیآید، جز به تماشا نشستن آن لحظه! ثانیهها به سرعت میگذرد و ناگهان، خودرو با سرعت از حوضچهای پر از آب میگذرد و موجی از آب گلآلود، لباس و صورت شما را در بر میگیرد. بدترین حس ممکن را در یک ثانیه تجربه خواهید کرد. مشکل این است که تنها یک لکه بر لباس شما نقش نبسته، بلکه تمام برنامههای روزتان در چند لحظه رنگ باخته است.
قطراتی بر تن و روح عابران پیادهاگر این روزهای بارانی با خودرو در سطح شهر رفتوآمد میکنید، لحظهای خود را به جای عابر پیادهای که در حال رفتن به جایی است،تصور کنید. اندکی سرعت را کم کنید و با احتیاط بیشتری از کنار حوضچههای آب که مانند بمب آبی در کنار پیادهروها عمل میکنند، بگذرید. شاید با همین کار کوچک، بتوانیم لبخندی بر لبان کسی بنشانیم و روز او را زیباتر کنیم یا حداقل خراب نکنیم. به یاد داشته باشیم، رانندگی تنها رسیدن به مقصد نیست، بلکه سفری است که میتواند با مهربانی و احترام همراه باشد. بیایید در روزهای بارانی، با احتیاط بیشتری رانندگی کنیم و از پاشیدن قطرات ناگهانی و ناخوشایند آب، بر تن و روح عابران پیاده جلوگیری کنیم.